Ortaçağ Seksolojisi ve Jinekolojisine
Voynich El Yazması ile dalış.
Wilfrid Michael Voynich |
Elbette, Voynich El Yazması hakkındaki metnin noktalama işaretlerini düzeltelim:
Wilfrid Voynich, 1912 yılında ismini kendisinden alan Voynich El Yazmasını ortaya çıkaran adam. Kendisi devrimci, antikacı ve bir sahaf. Aynı zamanda tutkulu bir kitapsever ve dünyanın en büyük kitap dükkanlarından birini işletiyordu.
- yüzyılın başlarına doğru İtalya'da (İtalyan Rönesansı döneminde) yazıldığı düşünülen Voynich el yazmasını bu kadar ilginç yapan ise, bilinmeyen bir yazı sistemiyle yazılmış olması ve 600 yıldır gizemini korumasıydı.
I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı'ndan Amerikan ve İngiliz kod kırıcılar dahil olmak üzere, alanında en iyisi profesyonel ve amatör kriptograflar tarafından incelenip analiz edilen Voynich El Yazmasının şifresi tam olarak çözülememişti. Şifreyi çözmeye çalışanlar arasında Amerikalı kriptanalist William ve Elizabeth Friedman, sanat tarihçisi Erwin Panofsky ve istihbarat uzmanları vardı. Ek olarak, şifreyi çözmeye çalışanlar arasında kimya, matematik, ortaçağ felsefesi, hukuk ve diğer alanlardaki akademisyenler de yer alıyordu.
Elbette, metnin noktalama işaretlerini düzeltelim ve daha akıcı bir hale getirelim:
Uzmanlar ilk olarak, 1410 yıllarında Voynich el yazmasının yapıldığı yer ve dönemde yaşayan Bavyeralı doktor Johannes Hartlieb'i araştırmaya başladılar. Hartlieb; bitkiler, kadınlar, astronomi hakkında yazılar yazmıştı. Ayrıca doğum kontrolü, kürtaj, kısırlığa neden olabilecek tıbbi tarifleri ve prosedürleri gizlemek için epey çaba harcamış ve "gizli harflerin" kullanılmasını tavsiye etmişti. O dönem, kadınların bedenleri ve cinselliğiyle ilgili bilgiler genellikle 'kadın sırları' olarak adlandırılır ve toplum tarafından gizli tutulurdu. Dolayısıyla, bu konularda yazılan içeriklere geniş bir sansür uygulanırdı.
Hartlieb, yazdıklarının evlilik dışı cinsel ilişkiyi kolaylaştıracağından ve Tanrı'nın onu kınayacağından dolayı korkuyor ve bu sebeple "kadın sırlarının" bilinmesi konusunda çok endişeleniyordu. Dolayısıyla Hartlieb, hamile kalmak için "doğru" ilişki pozisyonları, doğum sonrası vajinal merhemler, kadınların cinsel zevki ve libidonun değişmesi gibi konuları işlemekten çekiniyordu.
- El yazması, metinlerin soldan sağa yazıldığı ve bazı sayfaların katlanabilir olduğu bir yapıya sahip. Ayrıca, birçok sayfada yazılar, çizimler ve diyagramlar ile desteklenmiş. Bu sayede grafikler, geniş bir çerçeveden incelenebiliyor.
- Defterde bazı sayfalarda burç sembolleri, bitkiler, taç tasarımı, kırlangıçkuyruğu merlon adı verilen özel bir kale duvarı şekli bulunuyor. (Kale duvarı şeklinden yola çıkarak, yazmanın kuzey İtalya kültür alanlarında yapıldığı söyleniyor.)
- El yazmasının devamında çıplak kadın figürleri, cinsel organlar yer alıyor. Bu sayfalarda çıplak kadınlar, cinsel organlarına doğru bazı nesneleri tutarken ya da sanki doğrudan nesneleri organlarına yerleştirirken çizilmiş.
- El yazması 240 sayfa; ancak araştırmacıların tahminine göre, tam sayı katlanan sayfalarla birlikte yaklaşık 272 sayfa olduğu yönünde. Ayrıca, Wilfrid Voynich 1912'de el yazmasını aldığında kitaptaki sayfaların bir kısmı eksikmiş, dolayısıyla tam sayı bilinmiyor.
https://herculeaf.wordpress.com/2021/09/21/a-map-of-swallowtail-merlons/
https://www.britannica.com/topic/Voynich-manuscript
https://en.wikipedia.org/wiki/Wilfrid_Voynich
https://en.wikipedia.org/wiki/Voynich_manuscript